
تیم فوتبال چلسی موفق شد تا در دیداری جذاب، رویایی و بی نظیر، بارسلونا را در نیوکمپ با تساوی 2 بر 2 متوقف کند و با برتری 3 بر 2 در مجموع دو بازی رفت و برگشت، برای دومین بار، راهی فینال لیگ قهرمانان اروپا گردد. در این بازی، اتفاقاتی افتاد که خیلی از بینندگان بازی، چلسی را حذف شده می دانستند. اخراج جان تری در همان نیمه ی اوّل، مصدومیت گری کیهیل و خروج او از بازی و پیش افتادن 2 بر 0 بارسلونا، باعث ناامیدی هواداران چلسی شده بود. تصمیمات داور، ذهن ها را به سمت بازی 3 سال قبل دو تیم برد؛ امّا فوتبال، روی دیگرش را به کاتالان ها نشان داد. گل رامیرز در دقایق پایانی نیمه ی اوّل و گل فرناندو تورس در دقایق پایانی نیمه ی دوّم، بازی را به تساوی کشاند تا بارسلونا حتی در زمین خود نیز موفق به شکست چلسی نگردد. با وجود این پیروزی شیرین، جان تری، رامیرز، رائول میرلس و برانیسلاو ایوانوویچ، چهار رکن پیروزی چلسی بر آبی و اناری پوشان، از فینال محروم شدند ...............

پیش از این بازی حساس، خیلی ها نگران حضور دیدیه دروگبا در این بازی بودند که در بازی رفت دو تیم در استمفورد بریج دچار مصدومیت شده بود؛ امّا به هر ترتیب، این مهاجم محبوب ساحل عاجی، به این بازی رسید. ترکیب چلسی نسبت به بازی رفت، هیچ تغییری نکرده بود و روبرتو دی ماتئو، تیمش را با همان سیستم 1 - 3 - 2 - 4 روانه ی میدان کرد. جوزپه گواردیولا، تیمی هجومی را با سیستم 3 - 4 - 3 به بازی فرستاد؛ به نحوی که مسی، سانچز و کوئنکا، مهاجمین این تیم بودند و فابرگاس و اینیستا، پشت سر آنان بازی می کردند.
چلسی در ابتدای بازی، هر چند موقعیت خاصی نداشت؛ ولی توانست جلوی حملات بارسلونا را بگیرد. شرایط برای لندنی ها به خوبی پیش می رفت که مصدومیت گری کیهیل، همه ی معادلات را بر هم زد. او در یک صحنه، بدون برخورد به بازیکنی، دچار کشیدگی ران پا شد و در حالی که به نظر می رسید می تواند به بازی ادامه دهد، به اجبار از بازی خارج شد. داوید لوییز نیز که دیگر مدافع میانی چلسی بود، به این بازی نرسید؛ بنابراین خوزه بوسینگوا جانشین مدافع میانی چلسی شد.

با این تغییر، ایوانوویچ به مرکز دفاع آمد و بوسینگوا در سمت راست قرار گرفت. چند دقیقه بعد، جرارد پیکه نیز با ویکتور والدز، برخورد سختی کرد و از حال رفت. هر چند که بعد از لحظاتی، هوشیاری خود را باز یافت؛ امّا دنیل آلوز جایگزین وی شد تا ترکیب بارسلونا هجومی تر گردد.
بارسلونا که به ضعف چلسی در سمت راست دفاع پی برده بود، از همان سمت حملات خود را آغاز کرد و توانست روی حرکت کوئنکا از همین منطقه و ضربه ی نهایی سرخیو بوسکتس، دروازه ی چلسی را باز کند.

این گل هر چند که برای صعود بارسلونا کافی نبود؛ امّا باعث ناراحتی بازیکنان چلسی شد. با این وجود، هنوز هواداران چلسی به صعود امیدوار بودند که اتفاقی عجیب، امید آن ها را از بین برد. جان تری روی حرکتی بچه گانه، با زانو به پشت پای سانچز کوبید و او را نقش زمین کرد. داور نیز به همین دلیل، تری را با کارت قرمز مستقیم از بازی اخراج کرد. با وجود آن که حرکت تری مبتدیانه و اشتباه بود؛ ولی کارت قرمز برای آن ضربه ی نه چندان محکم که تأثیری روی موقعیتی نداشت، سخت گیرانه به نظر می رسید. این تصمیم داور، برای مدّتی، تصویری از بازی سه سال قبل دو تیم در استمفورد بریج را در ذهن تماشاگران ساخت.

چلسی ، دو دفاع میانی خود را از دست داده بود و کار سختی برای صعود داشت.
گل دقیقه ی 43 اینیستا که روی پاس مسی به ثمر رسید، آب سردی بود که روی دوستداران چلسی ریخته شد. مسی به سمت دروازه حرکت کرد و با پاس خوب خود، اینیستا را در موقعیت تک به تک قرار داد و او هم بهترین ضربه ی ممکن را به توپ زد و دروازه ی چک را برای بار دوم گشود.
امّا این پایان کار نبود. هواداران و بازیکنان بارسلونا، خود را در فینال مونیخ می دیدند که در ثانیه های پایانی نیمه ی اوّل، فرانک لمپارد یک پاس در عمق زیبا و دقیق را برای رامیرز ارسال کرد و او نیز با ضربه ی چیپ خارق العاده ای، توپ را از بالای سر والدز عبور داد و درون دروازه جای داد. چلسی باز هم موفق شذه بود که در لحظات پایانی نیمه ی اوّل، دروازه ی کاتالان ها را بگشاید. رامیرز که در بازی رفت، پاس تک گل چلسی را داده بود، با زدن این گل باارزش، امید را به اردوی چلسی باز گرداند. نیمه ی اوّل با نتیجه ی 2 بر 1 پایان یافت. نتیجه ای که در صورت حفظ شدن تا پایان بازی، حکم به صعود چلسی می داد. در انتهای نیمه ی اوّل، رامیرز که می دانست در صورت دریافت کارت زرد، از بازی بعدی چلسی در لیگ قهرمانان محروم می شود، یک کارت زرد گرفت و حالا، فینال را از دست داده است.

افکار روبرتو دی ماتئو، بسیار هوشمندانه بود. او که یک یار کمتر داشت و دو بازیکن قلب دفاعش را از دست داده بود، اشلی کول را به دفاع میانی منتقل کرد و دروگبا نیز در کمال ناباوری، به عنوان دفاع چپ به کار گرفته شد. دروگبا که توانایی هایش را در این بازی ثابت کرد، موفق شد که جلوی حملات دنیل آلوز را به خوبی بگیرد.
اضطراب و نگرانی در دل هواداران دو تیم موج می زد که بار دیگر، شرایط به سود بارسلونا تغییر کرد. تکل دیدیه دروگبا روی پای فابرگاس، باعث شد که داور پس از چندین لحظه مکث، ضربه ی پنالتی را به نفع بارسلونا اعلام کند. یک پنالتی بسیار مشکوک برای بارسلونا که در صحنه های مختلف، به نظر می رسید که پای دروگبا با پای فابرگاس، برخوردی نداشته است؛ البته تصاویر تلویزیونی، به قدری واضح نبودند که بتوان یک رأی قطعی درباره ی پنالتی داد.
لیونل مسی پشت ضربه ی پنالتی قرار گرفت تا شاید پانزدهمین گل خود در این فصل لیگ قهرمانان را به ثمر برساند؛ امّا تیرک افقی دروازه مانع تحقق خواسته ی او شد. مسی تاکنون نتوانسته در هیچ مسابقه ای، دروازه ی چلسی را باز کند.

پس از ضربه ی پنالتی، چلسی کاملاً تحت فشار بود. کارت زرد برانیسلاو ایوانوویچ، خبر بدی بود. او هم با این کارت، فینال لیگ قهرمانان را از دست دارد تا کار دی ماتئو برای چینش خط دفاع چلسی در فینال سخت شود.
بازیکنان بارسلونا مانند یک مسابقه ی هندبال، مدام در پشت محوطه ی چلسی پاسکاری می کردند؛ امّا روزنه ای را پیدا نمی کردند. شوت های آبی و اناری پوشان از پشت محوطه ی جریمه نیز کارساز نبود. جان اوبی میکل نیز که در نیمه ی اوّل، کارت زرد گرفته بود، در دفاع، موفق ظاهر شد و بسیاری از توپ ها را دفع کرد. فرانک لمپارد هم عصبی شده بود و با فابرگاس، درگیری پیدا کرد. در نهایت به دلیل خطا روی فابرگاس، یک کارت زرد را گرفت. پیتر چک هم قبل از او به دلیل اتلاف وقت، از داور کارت گرفته بود.
به بازی آمدن کریستین تیو به جای آیزاک کوئنکا و سیدو کیتا به جای سسک فابرگاس نیز ثمر بخش آمدن. بارسلونا آخرین امیدهایش را جست و جو می کرد. در دقیقه ی 79، فرناندو تورس در تعویضی عجیب، جایگزین دیدیه دروگبا شد. این تعویض نگران کننده، می توانست راه را برای نفوذ و حملات دنیل آلوز باز کند. در ابتدا، دو بار نیز این اتفاق افتاد؛ امّا پس از آن، خط دفاع چلسی، انسجام خود را باز یافت. ضربه ی زمینی مسی از نزدیکی محوطه ی جریمه، می توانست وارد دروازه شود؛ امّا نوک انگشتان پیتر چک با کمک تیرک عمودی دروازه، توپ را برگرداند. کارت زرد رائول میرلس در دقیقه ی 88، موجب شد که این هافبک پرتغالی که بهترین بازی های فصل خود را در برابر همین بارسلونا ارائه کرده بود، از فینال محروم شود. حتی التماس های او به داور جنجالی مسابقه کارساز نبود. چلسی تاوان سنگینی را برای صعود به فینال داد.
در حالی که 90 دقیقه به پایان رسیده بود و بارسلونا در حال حذف شدن بود، روی دفع توپ مدافعین چلسی، فرناندو تورس در میانه ی میدان صاحب توپ شد. هیچ یک از بازیکنان بارسلونا در نیزدیکی او نبودند. این مهاجم اسپانیایی که با پیراهن اتلتیکو مادرید، 7 گل را به بارسلونا زده بود، در موقعیت تک به تک با والدز قرار گرفت و با جای گذاشتن ماهرانه ی دروازه بان حریف، دروازه ی بدون دروازه بان را باز کند و تیر خلاص را به پیکره ی نیمه جان بارسلونا شلیک کند.

این گل غیر منتظره، روبرتو دی ماتئو و همه ی بازیکنان چلسی را در شادی فرو برد. کار بارسلونا تمام شد و چند لحظه بعد از شروع مجدد بازی، سوت پایان به صدا درآمد.

پیش از رویارویی دو تیم در بازی رفت، همگان صعودی راحت را برای بارسلونا پیش بینی می کردند؛ امّا یک بار دیگر، اراده بر ادعا پیروز شد. چلسی حتی در بازی برگشت هم در حالی که 10 نفره بود، تسلیم بارسلونا نشد. امید و اراده، سلاح های چلسی بودند. در حالی که کسی انتظار نداشت که چلسی بدون دو مدافع میانی اصلی اش، بتواند دروازه ی خود را برابر بارسلونا بسته نگه دارد، این امر محقق شد. علاوه بر آن، زدن 2 گل به بارسلونا در نیوکمپ، آن هم در آن شرایط سخت، کاری بسیار دشوار بود. ظاهراً قرار بود که ناداوری، باز هم به کمک بارسلونا بیاید؛ امّا حق به حق دار رسید. گل نشدن پنالتی مشکوک توسط بازیکنی مانند مسی، گواه این مطلب بود.
به هر حال چلسی توانست در نبردی دشوار، بارسلونا را حذف کند. افکار سرمربی جوان چلسی، یک بار دیگر نتیجه داد و این بار او توانست یکی از بهترین مربیان فوتبال دنیا را مغلوب سازد. هر مربی نمی توانست دست به چنین کار بزرگی بزند و این بارسلونای قدرتمند را شکست دهد.

چلسی منتظر برنده ی دیدار چهارشنبه شب رئال مادرید و بایرن مونیخ خواهد بود تا حریف خود در فینال لیگ قهرمانان را بشناسد. این دومین بار است که چلسی به فینال معتبر ترین رقابت های باشگاهی جهان می رسد. در بار قبل، در فصل 2008 - 2007 و در هوای بارانی شهر مسکو، آبی های لندنی با شکست در ضربات پنالتی برابر منچستر یونایتد، از رسیدن به قهرمانی باز ماند. باید دید که آیا رویای چلسی در مونیخ تحقق خواهد یافت یا خیر.

ترکیب بارسلونا : ویکتور والدز ، کارلوس پویول ، جرارد پیکه ( 25 - دنیل آلوز ) ، خاویر ماسکرانو ، سسک فابرگاس ( 73 – سیدو کیتا ) ، ژاوی ، آندرس اینیستا ، سرخیو بوسکتس ، الکسیس سانچز ، لیونل مسی ، آیزاک کوئنکا ( 68 – کریستین تیو )
بازیکنان استفاده نشده : پینتو ، تیاگو آلکانتارا ، آدریانو ، پدرو رودریگوز
گل : بوسکتس (35) ، اینیستا (43)
کارت زرد : اینیستا (49) ، مسی (70)
بازیکنان چلسی : پیتر چک ، برانیسلاو ایوانوویچ ، گری کیهیل ( 13- خوزه بوسینگوا ) ، جان تری ، اشلی کول ، جان اوبی میکل ، فرانک لمپارد ، رامیرس ، خوان ماتا ( 57 – سالومون کالو ) ، دیدیه دروگبا ( 80 – فرناندو تورس )
بازیکنان استفاده نشده : راس ترنبال ، مایکل اسین ، فلورنت مالودا ، دانیل استاریج
گل : رامیرس (1+45) ، تورس (2+90)
کارت زرد: میکل (37) ، رامیرز (44) ، ایوانوویچ (47) ، چک (58) ، لمپارد (71) ، میرلس (88)
کارت قرمز : تری (36)
نظرات شما عزیزان:
mahsa 
ساعت15:18---6 ارديبهشت 1391
تبریک میگم بهتون...امیدوارم همدیگه رو تو فینال ببینیم...ما که واسه برد شما دعا کردیم حالا شما واسه ما دعا کنید...
واسه بایرن....
تـــــــــــــــــيام 
ساعت9:00---6 ارديبهشت 1391
لينك باكس در وب شما يافت نشد جهت عضويت به راهنماي باكس مراجعه كنيد
با تشكر تيام